KORONA KRÓLA OSTEMRADRONDORONU

  Tej historii byłam niezwykle ciekawa. Mnie zafascynowała od pierwszego słowa i z pewnością zrobi to równie z Tobą, czytelniku, jak i z wieloma po tobie, gdyż korona króla Ostemradrondoronu wcale nie była wymysłem ludu krain Pozazachodnich, ani nie zniknęła po to, by ją odnaleźć. Może zacznę od początku…

  Przed wieloma wiekami, a nawet erami żył pewien Międzyziemianin o imieniu Ostemrad, syn Torunstara i Meronuficty. Mieli także piątkę dzieci: syna Dolodrata i córki Krastę, Menoun oraz dwie inne, których imiona nie zapisała żadna kronika tamtych czasów, gdyż zmarły za młodu. Ludzie powiadają, iż jedna nosiła imię Astorut, choć to tylko domysły. Rodzina ta żyła w Międzyziemi, małym kontynencie pomiędzy największym z trzech części Lenual. Ongiś  był to jedyny znany ląd nazywany Lenu, lecz zmieniło się to wraz z odkryciem wielkiego kontynentu otaczającego małą krainę od zachodu, wschodu i południa, oraz drugiego, niewiele znaczniejszego swym rozmiarem rozciągającym się na północy. Z powodu tych odkryć zmieniono nazwę wielkiej wyspy na jej obecny tytuł, północne ziemie dostały miano Pustowaru, zachód ogromnego lądu zwano Pozazachodem, południe Krahetem a wschód Dalekowschodem. Ich dom mieścił się w wiosce Perienat, na której czele stał Jenezenel, wtedy największy z pośród  wszystkich  władców Międzyziemi. Synem króla był Jedreht, który swym kunsztem kowalskim przewyższał nawet najbardziej doświadczonych w tej sztuce. Darzył on także wielką miłością Krastę, siostrę Ostemrada. Torunstar zajmował się głównie rolnictwem oraz hodowlą kóz perłowych, a Meronuficta wychowywała potomstwo i zajmowała się